Decydując się na złożenie do Sądu pozwu o zapłatę musimy zwrócić uwagę na kilka zagadnień uregulowanych w Kodeksie Postępowania Cywilnego (dalej: kpc). Z uwagi na obszerność zagadnienia konstrukcji pozwu, w niniejszym artykule przybliżona zostanie regulacja dotycząca niektórych elementów, które powinny zostać uwzględnione przez osobę wnoszącą powództwo.
Niezbędne elementy pozwu
Zgodnie z treścią art. 187 kpc
§ 1. Pozew powinien czynić zadość warunkom pisma procesowego, a nadto zawierać:
1) dokładnie określone żądanie, a w sprawach o prawa majątkowe także oznaczenie wartości przedmiotu sporu, chyba że przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna;
2) przytoczenie okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu;
3) informację, czy strony podjęły próbę mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązania sporu, a w przypadku gdy takich prób nie podjęto, wyjaśnienie przyczyn ich niepodjęcia.
§ 2. Pozew może zawierać wnioski o zabezpieczenie powództwa, nadanie wyrokowi rygoru natychmiastowej wykonalności i przeprowadzenie rozprawy w nieobecności powoda oraz wnioski służące do przygotowania rozprawy, a w szczególności wnioski o:
1) wezwanie na rozprawę wskazanych przez powoda świadków i biegłych;
2) dokonanie oględzin;
3) polecenie pozwanemu dostarczenia na rozprawę dokumentu będącego w jego posiadaniu, a potrzebnego do przeprowadzenia dowodu, lub przedmiotu oględzin;
4) zażądanie na rozprawę dowodów znajdujących się w sądach, urzędach lub u osób trzecich.
Z uwagi na to, iż regulacja opisane w art. 187 §1 pkt. 3) kpc, została już omówiona w artykule „Wezwanie do zapłaty”, w niniejszym artykule przybliżone zostaną pozostałe niezbędne elementy pozwu, wynikające z art. 187 §1 kpc.
Zwrócić trzeba uwagę, iż art. 187 §1 kpc odwołuje się w swej treści do pisma procesowego, tzn. wskazuje, iż pozew powinien zawierać elementy pisma procesowego, a ponadto powinien zawierać informacje opisane w art. 187 kpc.
Treść pisma procesowego reguluje art. 126 kpc:
§ 1. Każde pismo procesowe powinno zawierać:
1) oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników;
2) oznaczenie rodzaju pisma;
3) osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności;
4) podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika;
5) wymienienie załączników.
§ 2. Gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie przedmiotu sporu oraz:
1) oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby i adresy stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników,
2) numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub posiada go nie mając takiego obowiązku lub
3) numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, a w przypadku jego braku - numer w innym właściwym rejestrze, ewidencji lub NIP powoda niebędącego osobą fizyczną, który nie ma obowiązku wpisu we właściwym rejestrze lub ewidencji, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania.
§ 2¹. Dalsze pisma procesowe, poza elementami określonymi w § 1, powinny zawierać sygnaturę akt.
§ 3. Do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo albo uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który wcześniej nie złożył pełnomocnictwa. Jeżeli pełnomocnik dokonał wyboru wnoszenia pism za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, uwierzytelniony odpis pełnomocnictwa wnosi się za pośrednictwem tego systemu.
§ 3¹. Przepisu § 3 nie stosuje się do pism wnoszonych w elektronicznym postępowaniu upominawczym.
§ 4. Za stronę, która nie może się podpisać, podpisuje pismo osoba przez nią upoważniona, z wymienieniem przyczyny, dla której strona sama się nie podpisała.
§ 5. Pismo procesowe wniesione za pośrednictwem systemu teleinformatycznego opatruje się kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP.
§ 6. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw informatyzacji określi, w drodze rozporządzenia, tryb zakładania i udostępniania konta w systemie teleinformatycznym, za pomocą którego można wnosić pisma procesowe, z uwzględnieniem sprawności postępowania, ochrony praw stron postępowania oraz możliwości składania jednorazowo wielu pism.
Wracając do niezbędnych elementów pozwu wskazać należy, iż zgodnie z art. 187 §1 pkt. 1) kpc osoba wnosząca pozew (Powód) powinna dokładnie określić czego się domaga. Powód powinien wskazać jakiego rozstrzygnięcia oczekuje od Sądu. Na treść żądania pozwu składać się będzie określona sytuacja materialnoprawna, z której powód wywodzi swoje roszczenie.
Dodatkowym wymogiem stawianym przed Powodem jest określenie wartości przedmiotu sporu. Od wskazania wartości uzależniona jest wysokość opłaty sądowej od pozwu, a także wysokość przyznanych kosztów działania adwokata lub radcy prawnego, jeżeli strona reprezentowana jest przez pełnomocnika. Wartość przedmiotu sporu ma także wpływ na właściwość rzeczową Sądu, do którego kierowane jest roszczenie (art. 17 kpc).
Art. 187 §1 kpc, w pkt. 2) nakazuje wskazanie przez Powoda, okoliczności faktycznych uzasadniających żądanie, a w miarę potrzeby uzasadniających również właściwość sądu. Wskazanie okoliczności żądania pozwu, stanowi podstawę faktyczną powództwa. Prawidłowe i precyzyjne przytoczenie okoliczności faktycznych, ma doniosłe znaczenie przy rozpoznawaniu powództwa przez Sąd. Powód powinien wskazać dowody, które potwierdzą zasadność twierdzeń i będą przemawiały za tym, aby sąd udzielił mu żądanej ochrony. Kwestie dowodzenia stanowią główną część rozpoznania każdej sprawy przed sądem. Zgłaszając w pozwie okoliczności faktyczne przemawiające za zasadnością roszczenia, trzeba dobrze przemyśleć zarówno rodzaj dowodu (np. zeznania świadków, dowód z dokumentu, opinia biegłych, przesłuchanie stron) jak i tezę, na którą ma zostać on przeprowadzony.
Źródło:
Kodeks Postępowania Cywilnego z dnia 17 listopada 1964 roku (z późn. zm.),
Stan prawny: 8.11.2017 roku
