Od 7 listopada 2019 roku obowiązuje art. 1391 Kodeksu Postępowania Cywilnego (dalej „k.p.c.”). Zgodnie z § 1 tego przepisu  „Jeżeli pozwany, pomimo powtórzenia zawiadomienia zgodnie z art. 139 § 1 k.p.c. zdanie drugie, nie odebrał pozwu lub innego pisma procesowego wywołującego potrzebę podjęcia obrony jego praw, a w sprawie nie doręczono mu wcześniej żadnego pisma w sposób przewidziany w artykułach poprzedzających i nie ma zastosowania art. 139 § 2–31 lub inny przepis szczególny przewidujący skutek doręczenia, przewodniczący zawiadamia o tym powoda, przesyłając mu przy tym odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika. Zgodnie z § 2 Powód w terminie dwóch miesięcy od dnia doręczenia mu zobowiązania, o którym mowa w § 1, składa do akt potwierdzenie doręczenia pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika albo zwraca pismo i wskazuje aktualny adres pozwanego lub dowód, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. Po bezskutecznym upływie terminu stosuje się przepis art. 177 § 1 pkt 6.

 

Nowelizacja ta przyniosła niestety wiele komplikacji w prowadzeniu m.in. spraw o zapłatę. W szczególności gdy Pozwanym jest osoba fizyczna lub osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, zastosowanie znajdzie sposób doręczania korespondencji za pośrednictwem Komornika, jeżeli pozew lub pismo procesowe nie zostanie przez Pozwanego odebrane. Po bezskutecznej próbie doręczenia korespondencji za pośrednictwem Komornika, można wnioskować o ustalenie aktualnego adresu zamieszkania przez Komornika.

Po takim ustaleniu niestety korespondencję należy przekazać ponownie do Sądu, a ten podejmie próbę jej doręczenia na nowy, ustalony przez Komornika adres. Nie podjęcie korespondencji z Sądu powoduje konieczność powtórzenia próby doręczenia korespondencji ponownie przez Komornika, na ustalony przez niego adres.

Jak widać sytuacja wierzycieli uległa pogorszeniu, po wprowadzeniu tego przepisu. Nie jest to jednak sytuacja bez wyjścia, a jedynie wydłuża prowadzenie postępowania. W przypadku gdy nie dojdzie do skutecznego doręczenia korespondencji do strony Pozwanej, pozostaje złożenie do Sądu wniosku o ustanowienie kuratora dla strony Pozwanej. Takie działanie pozwoli dalej prowadzić postępowanie i zakończyć je już z udziałem kuratora. Pamiętać należy, iż zgodnie z § 2 omawianego przepisu Powód ma 2 miesiące na złożenie w Sądzie potwierdzenia doręczenia pisma pozwanemu lub złożenia dowodu na to, że pozwany przebywa pod adresem wskazanym w pozwie. W przypadku uchybienia temu terminowi, postępowanie zostanie zawieszone. Jeżeli wniosek o odwieszenie postępowania nie zostanie zgłoszony w ciągu 3 miesięcy od daty postanowienia o zawieszeniu, Sąd umorzy postępowanie. Z tego względu bardzo ważne jest aby skrupulatnie pilnować wszelkich terminów związanych z czynnościami doręczenia korespondencji za pośrednictwem komornika. Może zdarzyć się, że nasze roszczenie po umorzeniu postępowania będzie już przedawnione i nie będzie można skutecznie dochodzić swojego roszczenia w kolejnym zainicjowanym po umorzeniu, postępowaniu.

Z naszej praktyki wynika, że cały proces doręczenia korespondencji przez Komornika może potrwać ponad 2 miesiące i Sąd w między czasie zawiesi prowadzone postępowanie. W takiej sytuacji trzeba w terminie kolejnych 3 miesięcy doprowadzić do odwieszenia postępowania.

 

Przepis art. 1391 k.p.c. nie ma zastosowania w elektronicznym postępowaniu upominawczym, co wynika z art. 50529 § 1 k.p.c.

 

 

 

Źródło:

Kodeks Postępowania Cywilnego z dnia 17 listopada 1964 r. (Dz.U. Nr 43, poz. 296)

Stan prawny: 25.01.2023 roku